Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονή του προστάτη, οίδημαΑυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για τον ορισμό της φλεγμονής του προστάτη.
Προστάτης- ένα μέρος του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος που παράγει ένα συγκεκριμένο μυστικό που τρέφει και προστατεύει το σπέρμα. Όταν οι ίνες λείου μυός της κάψουλας του προστάτη και των σπερματικών κυστιδίων συστέλλονται, το σπέρμα εκβάλλεται στην ουρήθρα - εκσπερμάτωση (εκσπερμάτωση).
Η προστατίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί μόνο στους άνδρες. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, τα τελευταία 20 χρόνια, η επίπτωση της προστατίτιδας έχει διπλασιαστεί περίπου και τώρα, στην αυγή του 21ου αιώνα, σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου ανδρικού πληθυσμού ηλικίας 20 έως 50 ετών πάσχει από αυτό. χρόνια, το 30% των ανδρών πάσχουν από προστατίτιδα, μετά από 40 - 40%, μετά από 50 - 50% κ. λπ.
Ταξινόμηση της προστατίτιδας:
- οξύς;
- ασυμπτωματική φλεγμονή.
- χρόνια βακτηριακή?
- σύνδρομο φλεγμονώδους χρόνιου πυελικού πόνου.
Καταγγελίες για προστατίτιδα:
- Διάφορες ουρολογικές διαταραχές που σχετίζονται με στένωση του αυλού της ουρήθρας:
- Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης
- διαλείπουσα ούρηση
- αδύναμη ροή ούρων
- ούρηση σταγόνα σταγόνα
- αίσθημα ατελούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.
- ακούσια διαρροή ούρων.
- Συμπτώματα λόγω ερεθισμού των νευρικών απολήξεων:
- αυξημένη ούρηση
- αυξημένη ούρηση τη νύχτα
- επείγουσα ώθηση για ούρηση
- ούρηση σε μικρές μερίδες
- ακράτεια ούρων με ώθηση ούρησης.
- Πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα, στις βουβωνικές περιοχές, στους εσωτερικούς μηρούς ή στο κάτω μέρος της πλάτης και σεξουαλικές διαταραχές.
Υπάρχουν πολλές αιτίες προστατίτιδας:
- σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις: χλαμύδια, ουρεάπλασμα, μυκόπλασμα, ιός έρπητα, κυτταρομεγαλοϊός, Trichomonas, gonococcus, Candida fungus, E. coli μπορούν να μολύνουν την ουρήθρα και να ανιχνευθούν στον προστάτη ιστό.
- παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος στα πυελικά όργανα (η συμφόρηση στον προστάτη οδηγεί στη φλεγμονή του).
- καθιστικός τρόπος ζωής (οδηγοί, υπάλληλοι γραφείου, υπάλληλοι) ·
- παρατεταμένη σεξουαλική αποχή, διακοπή της σεξουαλικής επαφής ή τεχνητή επιμήκυνση της σεξουαλικής επαφής ·
- παραβίαση της ασυλίας ·
- συχνή υποθερμία (λάτρεις της ακραίας αναψυχής: καταδύσεις, σέρφινγκ, καγιάκ και σκι).
- άγχος: ψυχική και σωματική υπερφόρτωση
- παραβίαση της αλλεργικής κατάστασης?
- ορμονική ανισορροπία
- ανεπάρκεια βιταμινών και μετάλλων.
Θεραπεία της οξείας και χρόνιας προστατίτιδας
Ενώ η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας συνήθως δεν είναι δύσκολη, η χρόνια προστατίτιδα δεν είναι πάντα επιδεκτική διόρθωσης.
Υπάρχει μια γενική στρατηγική θεραπείας για τη διαχείριση ασθενών με οξεία προστατίτιδα:
- Συμμόρφωση με την ανάπαυση στο κρεβάτι.
- Συνταγογραφούμενα αντιβακτηριακά φάρμακα.
- Απαγόρευση του προστάτη μασάζ, ακόμη και με σκοπό τη λήψη εκκρίσεων προστάτη. Η απαγόρευση οφείλεται στον υψηλό κίνδυνο εμφάνισης σήψης.
- Συνταγογραφούμενα φάρμακα που στοχεύουν στην ομαλοποίηση της μικροκυκλοφορίας του αίματος, αυξάνοντας τη ρευστότητα και το ιξώδες του. Χάρη στην επίδραση αυτών των φαρμάκων, είναι δυνατόν να επιτευχθεί εκροή λεμφικού και φλεβικού αίματος από τον φλεγμονώδη αδένα, να μειωθούν οι τοξικές εκδηλώσεις και να αφαιρεθούν τα προϊόντα αποσύνθεσης από το σώμα.
- Από του στόματος χορήγηση ΜΣΑΦ ή άλλων αναλγητικών από το στόμα. Συνταγογραφούνται για να μειώσουν τις οδυνηρές αισθήσεις.
- Στην πρακτική τους, οι ουρολόγοι χρησιμοποιούν ευρέως πρωκτικά υπόθετα για να παρέχουν ένα αναλγητικό αποτέλεσμα, για τη μείωση της φλεγμονής. Περιλαμβάνουν τα ίδια συστατικά με τα παρασκευάσματα δισκίων, αλλά λόγω τοπικής χορήγησης, το αποτέλεσμα αυξάνεται. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υπόθετα για προστατίτιδα με πρόπολη.
- Εάν ο ασθενής πάσχει από σοβαρή δηλητηρίαση του σώματος, ενδείκνυται η εισαγωγή ρεολογικών διαλυμάτων, καθώς και παραγόντων αποτοξίνωσης και ηλεκτρολυτών σε νοσοκομείο.
- Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη εάν η πιθανότητα αυτο-εκκένωσης της ουροδόχου κύστης απουσιάζει εντελώς ή έχει σχηματιστεί απόστημα του προστάτη.
Η χρήση αντιβιοτικών για τη θεραπεία της βακτηριακής προστατίτιδας είναι απαραίτητη. Εάν η ασθένεια αρχίσει έντονα, υπάρχουν συμπτώματα δηλητηρίασης, τότε τα αντιβακτηριακά φάρμακα συνταγογραφούνται το συντομότερο δυνατό, η αναμονή των αποτελεσμάτων των δοκιμών για βακτηριακή χλωρίδα σε αυτήν την περίπτωση είναι πρακτική και επικίνδυνη.
Ο γιατρός επιλέγει φάρμακα από την ομάδα των φθοροκινολονών. Μπορεί να είναι λεβοφλοξασίνη, σιπροφλοξασίνη. Αυτή η εμπειρική θεραπεία οφείλεται στο γεγονός ότι οι φθοροκινολόνες είναι δραστικές έναντι βακτηρίων που προκαλούν συχνότερα προστατίτιδα - αυτές είναι αρνητικές κατά gram παθογόνες χλωρίδες και εντερόκοκκοι. Επιπλέον, οι φθοροκινολόνες έχουν επιζήμια επίδραση στα θετικά κατά gram και αναερόβια βακτήρια, καθώς και σε άτυπους μολυσματικούς παράγοντες, για παράδειγμα τα χλαμύδια. Διεισδύοντας στις μεταβολικές διεργασίες του μεταβολισμού πρωτεϊνών των βακτηρίων, το αντιβιοτικό καταστρέφει τον πυρήνα τους, οδηγώντας στο θάνατο του μικροοργανισμού.
Επίσης, αυτά τα φάρμακα είναι πολύ αποτελεσματικά στη θεραπεία της προστατίτιδας, καθώς έχουν την ικανότητα να διεισδύουν γρήγορα στους ιστούς του προστάτη και των σπερματικών κυστιδίων, που συσσωρεύονται εκεί σε υψηλές συγκεντρώσεις. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα ενισχύεται επίσης από το γεγονός ότι ο προστάτης σε κατάσταση φλεγμονής έχει πολύ υψηλή διαπερατότητα.
Αυτή η ομάδα φαρμάκων πρέπει επίσης να αντικατασταθεί εάν, μετά από 24-48 ώρες από την έναρξη της πρόσληψής τους, η κατάσταση του ασθενούς δεν έχει βελτιωθεί ή εάν δεν τα ανέχεται καλά. Τα φάρμακα επιλογής σε αυτήν την περίπτωση είναι μακρολίδια, αντιβιοτικά από την ομάδα των κεφαλοσπορινών ή λινκοσαμίδων.
Όλο και περισσότερο, τα βακτήρια που προκαλούν προστατίτιδα καθίστανται ευαίσθητα στα περισσότερα σύγχρονα αντιβιοτικά. Εξαιτίας αυτού, η προστατίτιδα συχνά δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως, η ασθένεια γίνεται χρόνια.
Εάν η ανάκτηση δεν συμβεί μετά από 14 ημέρες από την έναρξη της λήψης φαρμάκων, τότε το θεραπευτικό σχήμα πρέπει να προσαρμοστεί ξανά, αλλά η θεραπεία προστατίτιδας δεν μπορεί να διαρκέσει λιγότερο από 14-30 ημέρες. Όμως ο διορισμός αντιβιοτικών πραγματοποιείται από τον γιατρό, εστιάζοντας στα δεδομένα της κλινικής εικόνας της νόσου και στα αποτελέσματα του βακτηριολογικού εμβολιασμού του περιεχομένου του προστάτη με τον προσδιορισμό της ευαισθησίας των σπόρων μικροοργανισμών σε ορισμένα αντιβιοτικά.
Επιπλοκές της προστατίτιδας
Η ανεπεξέργαστη οξεία προστατίτιδα έχει κάθε πιθανότητα να μετατραπεί σε χρόνια μορφή προστατίτιδας και άνδρες άνω των 40 ετών μπορεί να αναπτύξουν αδένωμα προστάτη που σχετίζεται με ορμονική ανισορροπία (μετά από 40 χρόνια στους άνδρες, η παραγωγή τεστοστερόνης μειώνεται και η έκκριση οιστρογόνων αυξάνεται).
ΒΡΗ- καλοήθης υπερπλασία του προστάτη είναι η παρουσία παθολογικής καλοήθους ανάπτυξης του προστάτη που βρίσκεται στην περιφέρεια της ουρήθρας.
Το αδένωμα του προστάτη είναι μια από τις πιο συχνές ασθένειες σε ηλικιωμένους άνδρες
Με μια λεπτομερή εξέταση, παρατηρούνται σημάδια αδενώματος του προστάτη σε ηλικία 40-50 ετών στο 25% των ανδρών, στα 50-60 ετών - στο 50%, στα 60-70 ετών στο 65%, στα 70-80 ετών σε 80%, άνω των 80 ετών - σε περισσότερο από 90% των ανδρών.
Εκδηλώσεις αδενώματος του προστάτη
Η ανάπτυξη του προστάτη ιστού με την ηλικία οδηγεί σε διεύρυνση του οργάνου, η οποία προκαλεί στένωση της ουρήθρας και εκδηλώνεται με τα ακόλουθα συμπτώματα:
- αυξημένη συχνότητα και δυσκολία ούρησης - ιδιαίτερα η συχνή ούρηση γίνεται τη νύχτα.
- η αποδυνάμωση της ροής των ούρων είναι ένα από τα πρώτα συμπτώματα της νόσου, η οποία συχνά γίνεται απαρατήρητη έως ότου εμφανιστούν άλλα συμπτώματα της νόσου.
- αίσθημα ατελούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης - συχνά μεταμφιεσμένο ως συχνή ούρηση το πρωί. Τέτοιοι άνδρες παραπονούνται ότι, παρά τη φυσιολογική συχνότητα ούρησης κατά τη διάρκεια της ημέρας, το πρωί πρέπει να ουρούν 3-4 φορές με ένα διάστημα 10-15 λεπτών.
- η επιτακτική ανάγκη (ξαφνική, δύσκολη συγκράτηση) η ούρηση είναι ένα από τα συμπτώματα που κάνει τον άντρα να δει έναν γιατρό
- ακράτεια και ακράτεια ούρων.
Οι κύριες διαφορές μεταξύ προστατίτιδας και αδενώματος του προστάτη:
ΒΡΗ | Προστατίτιδα | |
Τι συμβαίνει στον προστάτη; | Ένα ή περισσότερα μικρά οζίδια σχηματίζονται, τα οποία σταδιακά αναπτύσσονται και συμπιέζουν την ουρήθρα. | Η φλεγμονή αναπτύσσεται στον ιστό του προστάτη. |
Σε ποια ηλικία εμφανίζεται συχνότερα; | Συνήθως μετά από 40 χρόνια. Λιγότερο συχνά - σε νεαρή ηλικία. | Τις περισσότερες φορές στην ηλικία των 20-40. |
Γιατί προκύπτει; | Οι ακριβείς λόγοι δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Θεωρείται μία από τις εκδηλώσεις της ανδρικής εμμηνόπαυσης. | Κύριοι λόγοι:
|
Χαρακτηριστικά θεραπείας | Χρησιμοποιούνται φάρμακα, σε σοβαρές περιπτώσεις - χειρουργική θεραπεία (εκτομή του υπερκείμενου προστάτη ιστού). | Συνήθως συνταγογραφούνται αντιμικροβιακά, αντιφλεγμονώδη, αναλγητικά. |
Μέτρα πρόληψης
Υπάρχουν επίσης μερικές οδηγίες για τη βελτίωση της υγείας των ανδρών:
- Φυσική άσκηση. Πάρτε τουλάχιστον 10 λεπτά το πρωί για να κάνετε μια απλή άσκηση. Ο ίδιος κανόνας ισχύει για την καθιστική εργασία.
- Το ντους αντίθεσης είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για να βελτιώσετε την ευημερία σας
- Όσον αφορά τα τρόφιμα, πρέπει να συμπεριλάβετε στη διατροφή σας ωμούς σπόρους κολοκύθας (φυτοετοιμασία με βάση σπόρους κολοκύθας, εκχύλισμα τσουκνίδας, εκχύλισμα φοινίκου + ψευδάργυρο και σελήνιο σε κάψουλες. Ομαλοποιεί το μεταβολισμό της τεστοστερόνης και τις ορμόνες, μειώνοντας τον πολλαπλασιασμό του αδενικού ιστού του προστάτη. χρησιμοποιείται το πρωί και το βράδυ με 1 κάψουλα για 1 μήνα, εάν είναι απαραίτητο, μπορείτε να το πάρετε ξανά. Ομαλοποιεί την ούρηση, ανακουφίζει τον πόνο, αποκαθιστά την ισχύ. Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στον προστάτη, ανακουφίζει τη φλεγμονή και σε συνδυασμό με αντιβιοτική θεραπεία, μειώνει τη διάρκεια της θεραπείας της προστατίτιδας και αποτρέπει την ανάπτυξη αδενώματος του προστάτη), μέλι, σκόρδο, δαμάσκηνα, μαϊντανό, καρύδια ή φυτικά παρασκευάσματα με βάση αυτά.
- Πρέπει να εγκαταλείψετε τα τουρσί, αυτό ισχύει ιδιαίτερα για διάφορες σάλτσες με την προσθήκη ξύδι - μαγιονέζα, κέτσαπ, τουρσιά, μαρινάδες κ. λπ.
- Καταπολέμηση του υπερβολικού βάρους (βελτιώνει το μεταβολισμό σε όλο το σώμα).
- Εξαλείψτε τη φθορά των σφιχτών αντικειμένων στην περιοχή του καβάλου: εσώρουχα, παντελόνι.
Εξαλείψτε το περιστασιακό σεξ ως μέσο πρόληψης λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων. Η σεξουαλική ζωή πρέπει να προσαρμοστεί. Η ελλιπής επαφή, οι μη πραγματοποιημένες στύσεις είναι πολύ επιβλαβείς.