Αδένωμα του προστάτη

Το αδένωμα του προστάτη, που ονομάζεται επίσης καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (BPH), είναι εξαιρετικά συχνό σε άνδρες άνω των 40 ετών. Με αυτήν την ασθένεια, εμφανίζεται μια καλοήθης ανάπτυξη του αδενικού ιστού του προστάτη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε συμπίεση της ουρήθρας, μειωμένη ροή ούρων από την ουροδόχο κύστη και, ως αποτέλεσμα, δυσφορία κατά την ούρηση. Το αδένωμα του προστάτη μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην ουροδόχο κύστη και στα νεφρά.

υγιές προστάτη και με αδένωμα

Αυτό το άρθρο εξετάζει τις αιτίες και τα συμπτώματα του αδενώματος του προστάτη, καθώς και τις σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης και θεραπείας αυτής της ασθένειας. Υπάρχουν πολλές αποτελεσματικές θεραπείες για καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, όπως όχι μόνο η φαρμακευτική θεραπεία και η ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, αλλά και οι ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές μέθοδοι. Όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της νόσου, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό που θα λάβει υπόψη τα συμπτώματά σας, το μέγεθος της υπερπλασίας, καθώς και τη γενική υγεία σας και θα σας προσφέρει την καλύτερη δυνατή θεραπευτική επιλογή.

Οι λόγοι

Μέχρι τώρα, δεν είναι απολύτως σαφές τι ακριβώς προκαλεί τη διεύρυνση του προστάτη. Ωστόσο, αυτό μπορεί να οφείλεται σε αλλαγή στην ισορροπία των ορμονών του φύλου στο ανδρικό σώμα. Καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους, οι άνδρες παράγουν τόσο τεστοστερόνη, ανδρική ορμόνη, όσο και μικρές ποσότητες οιστρογόνων, τη γυναικεία σεξουαλική ορμόνη. Καθώς το σώμα μεγαλώνει, η ποσότητα της ενεργού τεστοστερόνης στο αίμα μειώνεται, ενώ η ποσότητα των οιστρογόνων παραμένει περίπου στο ίδιο επίπεδο. Μελέτες έχουν δείξει ότι ένα υψηλότερο ποσοστό οιστρογόνων που εισέρχεται στον προστάτη αδένα μπορεί να αυξήσει τη δραστηριότητα ουσιών που επιταχύνουν την ανάπτυξη των προστάτων κυττάρων.

αδένωμα του προστάτη σε έναν άνδρα

Μια άλλη θεωρία επισημαίνει το ρόλο μιας άλλης ανδρικής σεξουαλικής ορμόνης - διυδροτεστοστερόνης - η οποία είναι σημαντική για την ανάπτυξη και την ανάπτυξη του προστάτη σε νεαρή ηλικία. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι ακόμη και όταν τα επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα αρχίζουν να μειώνονται, υπάρχει ακόμα υψηλό επίπεδο διυδροτεστοστερόνης στον προστάτη αδένα, το οποίο μπορεί να ωθήσει τα κύτταρα του προστάτη να συνεχίσουν να αναπτύσσονται.

Ο προστάτης βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη. Η ουρήθρα (ή ουρήθρα), η οποία αποστραγγίζει τα ούρα από την ουροδόχο κύστη, διατρέχει το κέντρο του προστάτη. Λόγω αυτής της ανατομικής δομής, ένας διευρυμένος προστάτης μπορεί να εμποδίσει τη ροή των ούρων.

Οι παράγοντες κινδύνου για έναν διογκωμένο προστάτη αδένα μπορεί να είναι:

  1. Ηλικία. Οι άνδρες κάτω των 40 ετών σπάνια έχουν συμπτώματα διογκωμένου προστάτη. Περίπου το 30% των ανδρών εμφανίζουν ήπια συμπτώματα έως την ηλικία των 60 ετών και περίπου το 50% στην ηλικία των 80 ετών.
  2. Η παρουσία της BPH σε συγγενείς. Εάν οι συγγενείς του αίματος σας, όπως ένας πατέρας ή ένας αδελφός, έχουν προβλήματα με τον προστάτη, τότε αυτό σημαίνει ότι μπορεί επίσης να έχετε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης υπερπλασίας του προστάτη.
  3. Άλλες ιατρικές καταστάσεις όπως ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και η στυτική δυσλειτουργία. Η έρευνα δείχνει ότι ο διαβήτης, η στυτική δυσλειτουργία και οι καρδιακές και αγγειακές παθήσεις μπορούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης BPH.
  4. ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ. Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο BPH και η άσκηση μπορεί να μειώσει αυτόν τον κίνδυνο.

Ωστόσο, η παρουσία κανενός από τους παραπάνω παράγοντες δεν είναι λόγος να πιστεύετε ότι σίγουρα θα αναπτύξετε αδένωμα του προστάτη.

Συμπτώματα

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων σε διαφορετικά άτομα με αδένωμα του προστάτη είναι διαφορετική.

Τα κοινά σημεία και συμπτώματα της BPH περιλαμβάνουν:

  • συχνή ή επείγουσα ανάγκη για ούρηση.
  • αύξηση της συχνότητας ούρησης τη νύχτα (νυκτουρία).
  • αδυναμία εντελώς κενής. Κύστη.
  • την παρουσία υπολειπόμενου όγκου ούρων στην ουροδόχο κύστη.
  • αδύναμη ροή ούρων ή διακοπτόμενη διακοπή κατά την ούρηση.
  • δυσκολία στην ούρηση.
  • διαρροή ούρων στο τέλος της ούρησης.
  • συχνές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
  • πλήρης αδυναμία ούρησης (ανουρία).
  • η παρουσία αίματος στα ούρα (αιματουρία).

Αξίζει να γνωρίζετε ότι το μέγεθος του προστάτη δεν καθορίζει απαραίτητα τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων σας. Μερικοί άνδρες με έναν ελαφρώς διευρυμένο προστάτη μπορεί να έχουν σοβαρά συμπτώματα, ενώ άλλοι άνδρες, ακόμη και με έναν εξαιρετικά διευρυμένο προστάτη, μπορεί να έχουν ήπια συμπτώματα. Σχεδόν όλοι οι ασθενείς παρουσιάζουν σταδιακή επιδείνωση των συμπτωμάτων με την πάροδο του χρόνου. Είναι εξαιρετικά σπάνιο για τα συμπτώματα να σταθεροποιούνται ή ακόμη και να βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Διαγνωστικά

Εάν υποψιάζεστε BPH, ο γιατρός σας θα υποβάλει λεπτομερείς ερωτήσεις σχετικά με τα συμπτώματά σας και θα κάνει μια φυσική εξέταση. Αυτή η αρχική φάση μπορεί να περιλαμβάνει:

  1. Μια έρευνα για τον εντοπισμό συμπτωμάτων και παραγόντων κινδύνου για την ασθένεια.
  2. Ψηφιακή ορθική εξέταση. Για να εκτιμήσει το μέγεθος και το σχήμα του προστάτη, ο γιατρός θα πρέπει να τοποθετήσει ένα δάχτυλο στο ορθό. Αυτή η μελέτη είναι εξαιρετικά ενημερωτική, επιτρέποντάς σας να κάνετε ένα αρχικό συμπέρασμα σχετικά με την κατάσταση του προστάτη.
  3. Ανάλυση ούρων. Η ανάλυση του δείγματος ούρων μπορεί να βοηθήσει στον αποκλεισμό της λοίμωξης ή άλλων καταστάσεων που μπορεί να προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.
  4. Εξέταση αίματος. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος μπορεί να υποδεικνύουν προβλήματα στα νεφρά.
  5. Εξέταση αίματος για ειδικό προστάτη αντιγόνο (PSA). Το PSA είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται μόνο από τον ιστό του προστάτη. Όταν ο προστάτης είναι υγιής, πολύ λίγο PSA βρίσκεται στο αίμα. Το τεστ μπορεί να γίνει σε εργαστήριο, νοσοκομείο ή ιατρείο. Δεν απαιτείται ειδική εκπαίδευση. Η ταχεία αύξηση των επιπέδων PSA μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι λαμβάνει χώρα ταχεία ανάπτυξη του προστάτη. Η BPH είναι μια από τις πιθανές αιτίες υψηλών επιπέδων PSA. Η φλεγμονή του προστάτη ή της προστατίτιδας είναι μια άλλη κοινή αιτία υψηλών επιπέδων PSA.

Μετά την αρχική εξέταση και τις απαραίτητες εξετάσεις, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει πρόσθετες εξετάσεις για να επιβεβαιώσει την BPH και να αποκλείσει άλλες καταστάσεις. Αυτές οι δοκιμές μπορεί να περιλαμβάνουν:

  1. Ουροδυναμική εξέταση. Σε αυτή τη μελέτη, ο ασθενής ουρεί σε ένα δοχείο προσαρτημένο σε μια ειδική συσκευή που μετρά τη δύναμη και τον όγκο του ρεύματος κατά την ούρηση. Τα αποτελέσματα των δοκιμών σάς βοηθούν να παρακολουθείτε την πρόοδο της νόσου, καθορίζοντας εάν η κατάστασή σας βελτιώνεται ή επιδεινώνεται.
  2. Δοκιμή όγκου υπολειμμάτων ούρων. Αυτή η δοκιμή δείχνει εάν μπορείτε να αδειάσετε εντελώς την κύστη σας. Η δοκιμή μπορεί να γίνει με σάρωση υπερήχων ή εισάγοντας έναν καθετήρα στην κύστη σας μετά την ούρηση για να μετρήσετε πόσα ούρα απομένουν στην κύστη σας.
  3. Κρατώντας ένα 24ωρο ημερολόγιο ούρησης. Η καταγραφή της συχνότητας και της ποσότητας των ούρων σας μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη εάν περισσότερο από το ένα τρίτο της ούρησης σας εμφανίζεται τη νύχτα.
  4. Διατακτική εξέταση υπερήχων. Σε αυτήν την περίπτωση, ένας ανιχνευτής υπερήχων εισάγεται στο ορθό για να μετρήσει το μέγεθος και να εκτιμήσει την κατάσταση του προστάτη.
  5. Εξέταση της ουροδόχου κύστης (κυστεοσκόπηση). Σε αυτό το τεστ, ένας εύκαμπτος καθετήρας με κάμερα στο τέλος (κυστεοσκόπιο) εισάγεται στην ουρήθρα, επιτρέποντας στον γιατρό να δει το εσωτερικό της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης.
  6. Βιοψία προστάτη. Ίσως χρειαστεί να λάβετε δείγματα προστάτη για να αποκλείσετε τον καρκίνο του προστάτη.

Θεραπευτική αγωγή

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές επιλογές θεραπείας για την BPH. Μαζί, εσείς και ο γιατρός σας πρέπει να αποφασίσετε ποια θεραπεία είναι καλύτερη για εσάς. Μερικές φορές ένας συνδυασμός διαφορετικών θεραπειών λειτουργεί καλύτερα. Οι ήπιες περιπτώσεις BPH μπορεί να μην χρειάζονται θεραπεία.

Οι κύριες θεραπείες για την BPH είναι:

  • Ενεργός παρακολούθηση της πορείας της νόσου.
  • Φαρμακευτική θεραπεία.
  • Ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση.
  • Χειρουργικές επεμβάσεις.
  • Ενεργή παρακολούθηση.

Εάν ο γιατρός σας επιλέξει αυτήν την επιλογή, η ιατρική σας κατάσταση θα παρακολουθείται στενά χωρίς φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση. Επιπλέον, θα εξετάζεστε κάθε χρόνο. Εάν τα συμπτώματά σας επιδεινωθούν ή αναπτυχθούν νέα συμπτώματα, ο γιατρός σας μπορεί να σας προτείνει να ξεκινήσετε την ενεργό θεραπεία. Άνδρες με ήπια συμπτώματα μπορεί να είναι καλοί υποψήφιοι για ενεργό παρακολούθηση. Οι άνδρες με ήπια συμπτώματα που δεν τους ενοχλούν είναι επίσης καλοί υποψήφιοι.

Το πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες, αλλά υπάρχει η πιθανότητα αργότερα να είναι πιο δύσκολο να μειωθούν τα συμπτώματα.

Ιατρική θεραπεία

Άλφα αποκλειστές

Οι άλφα αποκλειστές είναι φάρμακα που χαλαρώνουν τους μύες στην ουρήθρα, τον προστάτη και την ουροδόχο κύστη. Βελτιώνουν τη ροή των ούρων και μειώνουν τα συμπτώματα της BPH χωρίς να επηρεάζουν το μέγεθος του προστάτη. Οι άλφα αποκλειστές περιλαμβάνουν αλφουζοσίνη, τεραζοσίνη, δοξαζοσίνη και ταμσουλοσίνη.

Ένα από τα οφέλη των alpha blockers είναι ότι αρχίζουν να λειτουργούν αμέσως μετά τη λήψη τους. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα ζάλης, κόπωσης και εκσπερμάτωσης.

Άνδρες με μέτρια έως σοβαρή ΒΡΗ και άντρες που ανησυχούν για τα συμπτώματά τους είναι καλοί υποψήφιοι για έναρξη θεραπείας με άλφα-αποκλειστές.

Αναστολείς της 5-άλφα αναγωγάσης

Οι αναστολείς της 5-άλφα-αναγωγάσης είναι φάρμακα που εμποδίζουν την παραγωγή διυδροτεστοστερόνης, μιας αρσενικής ορμόνης που μπορεί να συσσωρευτεί στον προστάτη και να την αναγκάσει να αναπτυχθεί. Αυτά τα φάρμακα μειώνουν το μέγεθος του προστάτη και αυξάνουν τη ροή των ούρων. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν το finasteride και το dutasteride.

Αυτά τα φάρμακα μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκών της BPH. Επίσης καθιστούν λιγότερο πιθανό ότι θα χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση στο μέλλον. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν στυτική δυσλειτουργία και μειωμένη λίμπιντο (σεξουαλική ορμή). Ωστόσο, θα πρέπει να συνεχίσετε να παίρνετε τα χάπια για να αποφύγετε την επανεμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου.

Συνδυαστική θεραπεία

Σε συνδυαστική θεραπεία, χρησιμοποιούνται άλφα αναστολείς και αναστολείς της 5-άλφα αναγωγάσης. Πιθανοί συνδυασμοί φαρμάκων περιλαμβάνουν τη φναστερίδη και τη δοξαζοσίνη ή τη δταστερίδη και την ταμσουλοσίνη. Ο ουρολόγος σας μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει έναν συνδυασμό αναστολέων άλφα και φαρμάκων που ονομάζονται αποκλειστές μουσκαρινικών υποδοχέων εάν έχετε συμπτώματα υπερδραστηριότητας της ουροδόχου κύστης. Με μια υπερδραστήρια ουροδόχο κύστη, οι μύες της ουροδόχου κύστης συστέλλονται ανεξέλεγκτα και προκαλούν αυξημένη συχνότητα ούρων, ξαφνική ώθηση ούρησης και ακράτεια ούρων. Τα αντιμουσκαρινικά φάρμακα είναι φάρμακα που χαλαρώνουν τους μυς της ουροδόχου κύστης.

Η συνδυαστική θεραπεία βελτιώνει σημαντικά τα συμπτώματα και αποτρέπει την επιδείνωση της BPH. Αξίζει να θυμόμαστε, ωστόσο, ότι κάθε φάρμακο μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες. Μπορεί να έχετε περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες με δύο φάρμακα παρά εάν παίρνατε μόνο ένα φάρμακο.

Εναλλακτικές θεραπείες

Η αυτοθεραπεία, η χρήση παραδοσιακής ιατρικής ή η θεραπεία με διάφορα βότανα (φυτικά φάρμακα) δεν συνιστάται από επαγγελματίες του τομέα της υγείας. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η χρήση μιας τέτοιας θεραπείας δεν είναι αποτελεσματική και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη. Επιπλέον, τα βότανα και τα συμπληρώματα διατροφής (συμπληρώματα διατροφής) δεν περνούν την ίδια διαδικασία δοκιμής με τα φάρμακα. Ως αποτέλεσμα, η ποιότητα και η καθαρότητα των συμπληρωμάτων χωρίς συνταγή μπορεί να ποικίλλουν.

Ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές επεμβάσεις

Ελάχιστες επεμβατικές παρεμβάσεις πραγματοποιούνται με ελάχιστη αναισθησία και υποδηλώνουν ταχύτερη ανάκαμψη. Πολύ συχνά, η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί απευθείας στο ιατρείο ή στο κέντρο εξωτερικών ασθενών.

Η άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων είναι το μεγαλύτερο όφελος της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής. Πολλοί άνδρες αντιμετωπίζουν βελτιωμένη ροή ούρων και έλεγχο της ουροδόχου κύστης μετά από ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση. Εάν έχετε προβλήματα ούρων, απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος, πέτρες της ουροδόχου κύστης, αίμα στα ούρα, υπολειμματικός όγκος ούρων στην ουροδόχο κύστη μετά την εκκένωση ή δεν έχετε παρατηρήσει την επίδραση της φαρμακευτικής αγωγής, τότε η ελάχιστα επεμβατική παρέμβαση μπορεί να είναι το επόμενο βήμα στη θεραπεία της νόσος.

Ωστόσο, αξίζει να γνωρίζετε ότι οποιεσδήποτε χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των ελάχιστα επεμβατικών, έχουν κίνδυνο παρενεργειών, όπως:

  • Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
  • Αίμα στα ούρα.
  • Αίσθημα καύσου κατά την ούρηση.
  • Η ανάγκη για συχνότερη εκκένωση της ουροδόχου κύστης.
  • Ξαφνική ώθηση για ούρηση.
  • Στυτική δυσλειτουργία.

Οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές χειρουργικής περιλαμβάνουν:

  1. Prostatic Urethral Elevation (ή PUL Technique) - Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιεί μια ειδική μηχανή για να τοποθετήσει μικροσκοπικά εμφυτεύματα στον προστάτη. Αυτά τα εμφυτεύματα αυξάνουν και κρατούν τον διογκωμένο προστάτη ψηλότερα και σε αυτήν τη θέση, ενώ η πίεση στην ουρήθρα μειώνεται και η ροή των ούρων βελτιώνεται. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχει καταστροφή ή αφαίρεση του προστάτη. Το PUL μπορεί να γίνει με τοπική και γενική αναισθησία. Οι περισσότεροι ασθενείς παρατηρούν βελτίωση στα συμπτώματα εντός 2 εβδομάδων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει πόνος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, αίμα στα ούρα ή συνεχής έντονη ώθηση ούρησης. Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες συνήθως επιλύονται εντός δύο έως τεσσάρων εβδομάδων. Ασθενείς με ιστορικό άλλων προβλημάτων υγείας ή ασθενείς με υψηλό κίνδυνο χειρουργικής επέμβασης μπορεί να είναι καλοί υποψήφιοι για αύξηση της ουρήθρας του προστάτη.
  2. Transurethral Microwave Thermotherapy (ή TUMT) - Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιεί μικροκύματα για την καταστροφή του προστάτη. Πρώτον, ο γιατρός εισάγει έναν καθετήρα μέσω της ουρήθρας στον αδένα του προστάτη και στη συνέχεια ένα καλοριφέρ ενσωματωμένο στον καθετήρα στέλνει μικροκύματα για να θερμάνει επιλεγμένες περιοχές του προστάτη. Η θερμότητα καταστρέφει την περίσσεια του προστάτη. Αυτή η διαδικασία συνήθως δεν απαιτεί αναισθησία και ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών είναι ελάχιστος.
  3. Αφαίρεση θερμότητας υδρατμών (θεραπεία Rezum) για την παθολογία του προστάτη - αυτή η διαδικασία χρησιμοποιεί θερμική ενέργεια για την καταστροφή της περίσσειας του προστάτη. Ταυτόχρονα, το αποστειρωμένο νερό μέσα σε μια ειδική φορητή συσκευή θερμαίνεται σε θερμοκρασία ακριβώς πάνω από το σημείο βρασμού όταν μετατρέπεται σε ατμό. Αυτός ο ζεστός ατμός στη συνέχεια προκαλεί γρήγορο κυτταρικό θάνατο. Η θεραπεία μπορεί να γίνει στο ιατρείο με τοπική αναισθησία. Μετά τη διαδικασία, μπορεί να έχετε λίγο αίμα στα ούρα σας για κάποιο χρονικό διάστημα και θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσετε τον καθετήρα για αρκετές ημέρες. Η επώδυνη ή συχνή ούρηση μετά τη διαδικασία θα πρέπει να εξαφανιστεί σε περίπου 3 εβδομάδες. Οι σεξουαλικές παρενέργειες όπως η στυτική δυσλειτουργία είναι απίθανες.

Παραδοσιακές χειρουργικές επεμβάσεις

Χειρουργικές επεμβάσεις με την αφαίρεση μέρους του προστάτη ιστού πραγματοποιούνται όταν άλλες μέθοδοι θεραπείας είναι αναποτελεσματικές, με εξαιρετικά έντονα συμπτώματα (για παράδειγμα, όταν είναι εντελώς αδύνατο να ουρήσει). Αυτά περιλαμβάνουν:

  • Διουρηθρική εκτομή του προστάτη (TURP)

    Το TURP είναι μία από τις πιο κοινές διαδικασίες για την BPH. Σε αυτήν την επέμβαση, μετά από αναισθησία, ο χειρουργός εισάγει ένα ειδικό λεπτό όργανο μέσω της βλεφαρίδας του πέους στην ουρήθρα. Με αυτό το εργαλείο, ο γιατρός αφαιρεί την περίσσεια του προστάτη. Μετά τη διαδικασία, συνήθως πρέπει να χρησιμοποιήσετε τον καθετήρα για 1 έως 2 ημέρες. Το αποτέλεσμα αυτής της θεραπείας διαρκεί συνήθως 15 χρόνια ή περισσότερο. Όπως κάθε άλλη χειρουργική επέμβαση, το TURP έχει παρενέργειες και η αναισθησία που χρησιμοποιείται στην παρέμβαση ενέχει συγκεκριμένο κίνδυνο. Οι παρενέργειες του TURP μπορεί να περιλαμβάνουν οπισθοδρομική εκσπερμάτωση, στυτική δυσλειτουργία, μετεγχειρητικές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και ακράτεια ούρων. Η πλήρης ανάρρωση διαρκεί 4 έως 6 εβδομάδες.

  • Πυρήνωση λέιζερ του προστάτη

    Σε αυτή τη διαδικασία, ο χειρουργός τοποθετεί ένα λεπτό όργανο μέσω του πέους στην ουρήθρα. Ένα λέιζερ που εισάγεται στο όργανο καταστρέφει την περίσσεια του προστάτη. Ωστόσο, όπως και με τη διαουρηθρική εκτομή του προστάτη, δεν απαιτούνται τομές. Η ανάκτηση από την εκπυρήνωση με λέιζερ είναι πολύ γρήγορη, αλλά μετά από αυτό, για αρκετές ημέρες μπορεί να έχετε αίμα στα ούρα σας και συχνή ή επώδυνη ούρηση. Αυτή η διαδικασία απαιτεί επίσης αναισθησία, η οποία σχετίζεται με ορισμένους κινδύνους.

  • Χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του προστάτη

    Επί του παρόντος, οι επεμβάσεις για την απομάκρυνση του προστάτη για ΒΡΗ στους άνδρες εκτελούνται εξαιρετικά σπάνια με την αναποτελεσματικότητα όλων των άλλων μεθόδων θεραπείας. Αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις παρουσιάζουν σημαντικούς κινδύνους και παρενέργειες, όπως δυσλειτουργία στα ούρα, στυτική δυσλειτουργία και σοβαρές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της ίδιας της χειρουργικής επέμβασης.

Επιπλοκές

Η έλλειψη έγκαιρης ιατρικής περίθαλψης για την BPH μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών, οι οποίες περιλαμβάνουν:

  • Ξαφνική και πλήρης αδυναμία ούρησης (κατακράτηση ούρων, ανουρία). Σε αυτήν την κατάσταση, μπορεί να είναι απαραίτητο να εισαγάγετε έναν καθετήρα στην κύστη για να επιτρέψετε στα ούρα να στραγγίσουν από την υπερχείλιση της ουροδόχου κύστης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να απαιτείται χειρουργική επέμβαση για τη μείωση της κατακράτησης ούρων.
  • Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Η απομάκρυνση εντελώς της ουροδόχου κύστης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος.
  • Πέτρες της ουροδόχου κύστης. Οι πέτρες της ουροδόχου κύστης σχηματίζονται επίσης λόγω της αδυναμίας να αδειάσει εντελώς η κύστη. Οι πέτρες μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις, ερεθισμό της ουροδόχου κύστης, αίμα στα ούρα και περαιτέρω απόφραξη της ροής των ούρων.
  • Ζημιά στην ουροδόχο κύστη. Εάν αδειάσει εντελώς, η ουροδόχος κύστη μπορεί να τεντωθεί, η οποία με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε εξασθένηση του μυϊκού τοιχώματος. Ως αποτέλεσμα, η ουροδόχος κύστη δεν μπορεί να συρρικνωθεί σωστά, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την εκκένωση.
  • Βλάβη στα νεφρά. Η κατακράτηση ούρων μπορεί να προκαλέσει αυξημένη πίεση στην ουροδόχο κύστη και ροή των ούρων στα νεφρά, γεγονός που μπορεί να βλάψει άμεσα τους νεφρούς ή να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης λοιμώξεων. Αυτές οι επιπλοκές είναι εξαιρετικά σοβαρές και μπορούν να διαρκέσουν μια ζωή.

Οι περισσότεροι άνδρες με διογκωμένο προστάτη σπάνια αναπτύσσουν αυτές τις επιπλοκές, αλλά λάβετε υπόψη ότι πολλές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της οξείας κατακράτησης ούρων ή της βλάβης των νεφρών, μπορεί να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για την υγεία και τη ζωή σας. Εάν εμφανίσετε συμπτώματα της νόσου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Διατροφή και πρόληψη της ανάπτυξης αδενώματος του προστάτη

Δυστυχώς, δεν υπάρχει αξιόπιστος τρόπος για την πρόληψη της ανάπτυξης αδενώματος του προστάτη, αλλά η απώλεια βάρους και η σωστή διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε φρούτα και λαχανικά στη διατροφή μπορούν να μειώσουν το ρυθμό διεύρυνσης του προστάτη. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η περίσσεια λιπώδους ιστού στο σώμα μπορεί να αυξήσει το επίπεδο των ορμονών και άλλων παραγόντων στο αίμα και να διεγείρει την ανάπτυξη των κυττάρων του προστάτη. Η συνεχής σωματική δραστηριότητα βοηθά επίσης στον έλεγχο του βάρους και των επιπέδων ορμονών, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο ανάπτυξης αδενώματος του προστάτη.