Η προστατίτιδα είναι μια ασθένεια του ουροποιητικού συστήματος στους άνδρες.
Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας, μπορεί να προκαλέσει ορχίτιδα, απόστημα προστάτη και υπογονιμότητα.
Η κύρια μέθοδος θεραπείας είναι η συνταγογράφηση φαρμάκων διαφόρων φαρμακολογικών ομάδων.
Για να προσδιοριστεί η σκοπιμότητα συνταγογράφησης ενός συγκεκριμένου φαρμάκου, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τι είναι η προστατίτιδα και ποιες είναι οι μορφές της.
Οι αιτίες και τα συμπτώματα της προστατίτιδας διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο της φλεγμονής.
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι μια λοίμωξη του προστάτη που προκαλείται από ορισμένα βακτήρια, συνήθως E. coli, Klebsiella και Proteus.
Η μόλυνση μπορεί να συμβεί σεξουαλικά, μέσω αίματος ή ως επιπλοκή της βιοψίας του προστάτη.
Συμπτώματα οξείας προστατίτιδας: πυρετός, τρέμουλο, αδυναμία, πυρετός, πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα, μειωμένη ούρηση, αίσθηση καψίματος στο κανάλι της ουρήθρας.
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα προκαλείται συνήθως από τα ίδια βακτήρια που προκαλούν οξεία φλεγμονή του προστάτη.
Λιγότερο συχνή είναι η φλεγμονή στο πλαίσιο άλλων μικροοργανισμών, όπως ο γονοκόκκος, τα χλαμύδια, το μυκόπλασμα και οι μύκητες.
Εμφανίζεται επίσης χρόνια προστατίτιδα μη βακτηριακού τύπου, η αιτιολογία της οποίας είναι ακόμη ασαφής.
Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με τις παραπάνω δύο μορφές φλεγμονής:
- αίσθημα έντασης ή βαρύτητας στην περινεϊκή περιοχή, αύξηση της συχνότητας ούρησης.
- διαρκές αίσθημα πληρότητας των ούρων
- δυσκολία στην ούρηση, κάψιμο, πόνος στην ουρήθρα.
Υπάρχει μια άλλη μορφή φλεγμονής, αλλά δεν είναι τόσο συχνή - ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα.
Συνήθως διαγιγνώσκεται τυχαία.
Οι λόγοι που προκαλούν αυτήν την μορφή προστατίτιδας δεν είναι απολύτως σαφείς.
Για να συνταγογραφήσει μια συγκεκριμένη θεραπεία και φάρμακα, ο ασθενής υποβάλλεται σε σειρά διαγνωστικών μέτρων.
Είναι απαραίτητο να περάσετε εργαστηριακές εξετάσεις για να προσδιορίσετε τον αιτιολογικό παράγοντα της προστατίτιδας (εάν η φλεγμονή έχει βακτηριακή μορφή), υπερηχογράφημα, σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται αξονική τομογραφία της λεκάνης.
Πώς αντιμετωπίζεται η προστατίτιδα;
Πώς να θεραπεύσετε την προστατίτιδα σε άντρες με χάπια;
Οι τακτικές θεραπείας καθορίζονται λαμβάνοντας υπόψη τη μορφή της παθολογικής διαδικασίας.
Επίσης, ανάλογα με τον τύπο της προστατίτιδας, θα συνταγογραφούνται φάρμακα.
Η φλεγμονή που προκαλείται από μολυσματικούς παράγοντες απαιτεί τη χορήγηση αντιβακτηριακών παραγόντων.
Επιπλέον, συνταγογραφούνται αντιπυρετικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Συνιστάται να πίνετε άφθονα ζεστά υγρά.
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, όπως η οξεία, απαιτεί αντιβιοτικά.
Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να είναι 3 έως 8 εβδομάδες, γεγονός που θα μειώσει την πιθανότητα υποτροπής.
Ως συμπλήρωμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φυτικά χάπια για χρόνια προστατίτιδα.
Η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα συνοδεύεται συχνά από επίμονο πυελικό πόνο.
Επομένως, στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι συμπτωματική.
Η θεραπεία είναι συνήθως μακροχρόνια και συνοδεύεται από αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενούς.
Συχνά απαιτείται συνδυασμός θεραπειών για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Μια μεγάλη ποικιλία φαρμάκων μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς με χρόνιο πόνο.
Αυτά είναι αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά, φάρμακα που διεγείρουν την εκροή ούρων, στυτικά φάρμακα, φυτικά εκχυλίσματα και αντιψυχωσικά.
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα μπορεί να θεραπευτεί πλήρως λαμβάνοντας αντιβιοτικά για τον καθορισμένο χρόνο (συνήθως 2-3 εβδομάδες).
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, αν και είναι επιρρεπής σε υποτροπή, ανταποκρίνεται καλά στους αντιβακτηριακούς παράγοντες.
Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα συχνά δεν απαιτεί θεραπεία.
Αντιβιοτικά για τη θεραπεία της προστατίτιδας
Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται όταν η υποκείμενη αιτία της προστατίτιδας είναι μια παθογόνος μικροχλωρίδα.
Τα αντιβακτηριακά φάρμακα επιλέγονται σε ατομική βάση, ανάλογα με τον τύπο του μολυσματικού παράγοντα.
Όταν διαγνωστεί με βακτηριακή προστατίτιδα, μπορεί να συνταγογραφηθούν διάφορα αντιβακτηριακά χάπια.
Τετρακυκλίνες για προστατίτιδα
Τα δισκία για προστατίτιδα της σειράς τετρακυκλίνης είναι αποτελεσματικά έναντι θετικών κατά gram και αρνητικών κατά gram βακτηρίων.
Επιπλέον, βακτήρια με ανεπάρκεια κυτταρικού τοιχώματος όπως ουρεάπλασμα και μυκόπλασμα είναι επίσης ευαίσθητα σε τετρακυκλίνες.
Η Borrelia, η οικογένεια Spirochaetaceae και οι σπιροχέτες (συμπεριλαμβανομένης της σύφιλης) είναι επίσης ευαίσθητα σε αυτά τα αντιβιοτικά.
Σήμερα πιστεύεται ότι τα καλύτερα χάπια για βακτηριακή προστατίτιδα είναι η δοξυκυκλίνη και η μινοκυκλίνη.
Το φάρμακο Doxycycline έχει εκτεταμένη βακτηριοστατική δράση.
Το κύριο συστατικό του είναι η υδροχλωρική δοξυκυκλίνη.
Η δοξυκυκλίνη, όπως όλα τα αντιβιοτικά της σειράς τετρακυκλίνης, αποτρέπει την επίτευξη αμινοακυλ-t-RNA στις θέσεις δέκτη των ριβοσωμάτων.
Αυτό σταματά την ανάπτυξη βακτηριακών πολυπεπτιδικών αλυσίδων και αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό τους.
Έτσι, το φάρμακο έχει βακτηριοστατική δράση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η δοξυκυκλίνη μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες όπως καούρα, κοιλιακό άλγος, ναυτία και διάρροια.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο να εμφανιστούν αντιδράσεις υπερευαισθησίας στο φάρμακο (εξάνθημα, κνησμός, πρήξιμο, ερυθρότητα του δέρματος).
Η δοξυκυκλίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, νεφρική ανεπάρκεια και δυσανεξία στα συστατικά του φαρμάκου.
Η μινοκυκλίνη είναι ένα αντιβακτηριακό φάρμακο ευρέος φάσματος από την ομάδα των τετρακυκλινών.
Η μινοκυκλίνη έχει βακτηριοστατική δράση στα θετικά κατά gram βακτήρια Streptococcus και Listeria.
Επίσης για gram αρνητικά - όπως Neisseria, Yersinia, Haemophilus spp. , Brucella και Bordetella pertussis.
Επιπλέον, έχει σημειωθεί η αποτελεσματικότητα της μινοκυκλίνης έναντι ενδοκυτταρικών παρασίτων όπως τα χλαμύδια.
Επίσης βακτήρια που δεν έχουν κυτταρική μεμβράνη - μυκόπλασμα, ουρεάπλασμα.
Στη θεραπεία της βακτηριακής προστατίτιδας, τα φάρμακα συνταγογραφούνται συνήθως σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα.
Την πρώτη ημέρα της θεραπείας, μία εφάπαξ δόση 200 mg του φαρμάκου, στη συνέχεια 100 mg μία φορά την ημέρα.
Η μέση διάρκεια της θεραπείας είναι από 10 ημέρες έως 2 εβδομάδες.
Πάρτε δοξυκυκλίνη ή μινοκυκλίνη μετά τα γεύματα.
Μακρολίδες για προστατίτιδα
Τα αντιβιοτικά μακρολίδης χαρακτηρίζονται από αυξημένη θεραπευτική αποτελεσματικότητα.
Τα αντιβιοτικά μακρολιδίων είναι δραστικά έναντι θετικών κατά gram και αρνητικών κατά gram βακτηρίων.
Επιπλέον, τα μακρολίδια έχουν βακτηριοστατική επίδραση στους ακόλουθους μικροοργανισμούς:
- Legionella pneumophila;
- Bordetella pertussis;
- Chlamydia trachomatis;
- Μαλακία;
- Spirochaetales;
- Haemophilus influenzae.
Προκειμένου να βελτιωθούν οι φαρμακοκινητικές ιδιότητες των μακρολίδων, έχουν επινοηθεί ημι-συνθετικά παράγωγα.
Έχουν καλύτερη σταθερότητα οξέος, ευρύτερο φάσμα αποτελεσμάτων και μεγαλύτερη διάρκεια ημιζωής.
Αυτή η ομάδα αντιβιοτικών περιλαμβάνει:
- Ροξιθρομυκίνη;
- Κλαριθρομυκίνη;
- Αζιθρομυκίνη.
Το πιο δημοφιλές είναι η αζιθρομυκίνη.
Συνήθως συνταγογραφείται εάν ο ασθενής έχει βακτηριακή προστατίτιδα.
Επιπλέον, η αζιθρομυκίνη μπορεί να θεωρηθεί ένα φθηνό χάπι προστατίτιδας.
Η αζιθρομυκίνη συνδέεται με την υπομονάδα 50S του βακτηριακού ριβοσώματος.
Έτσι, εμποδίζοντας τη μετάφραση και, συνεπώς, τη βιοσύνθεση των πρωτεϊνών
Μετά την από του στόματος χορήγηση αζιθρομυκίνης, απορροφάται γρήγορα στο γαστρεντερικό σωλήνα.
Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται 2 έως 3 ώρες μετά τη λήψη του φαρμάκου.
Τα δισκία αζιθρομυκίνης συνταγογραφούνται για βακτηριακή προστατίτιδα και εξαλείφουν αποτελεσματικά την εκδήλωση κυστίτιδας.
Οι ειδικοί σημειώνουν την ειδική αποτελεσματικότητα και μοναδικότητα στη θεραπεία της προστατίτιδας που προκαλείται από τα χλαμύδια.
Σε αυτήν την περίπτωση, η αζιθρομυκίνη έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα μετά τη λήψη εφάπαξ δόσης 1000 mg.
Η αζιθρομυκίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με υπερευαισθησία στα αντιβιοτικά μακρολίδης.
Επίσης στη θεραπεία πολλαπλών ανθεκτικών στα φάρμακα βακτηριακών στελεχών.
Επιπλέον, οι ασθενείς με ηπατική και νεφρική δυσλειτουργία θα πρέπει να απέχουν από τη θεραπεία με αζιθρομυκίνη.
Κεφαλοσπορίνες για προστατίτιδα
Οι κεφαλοσπορίνες είναι μια ομάδα αντιβιοτικών που αναστέλλουν τη σύνθεση των κυτταρικών τοιχωμάτων.
Οι κεφαλοσπορίνες έχουν πολλές υποομάδες με το ευρύτερο φάσμα δραστηριότητας.
Πολύ συχνά συνταγογραφείται στην κλινική πρακτική.
Οι κεφαλοσπορίνες χωρίζονται συμβατικά σε ομάδες που χορηγούνται από του στόματος και ενδοφλεβίως.
Σε αυτές τις ομάδες, υπάρχουν πολλά περισσότερα τμήματα ανάλογα με το φάσμα δράσης:
- Ομάδα 1.Περιέχει ουσίες που είναι αποτελεσματικές έναντι των θετικών κατά gram βακτηρίων και είναι ανθεκτικές στην πενικιλινάση. Ο εκπρόσωπος αυτής της ομάδας είναι το φάρμακο Cephalexin.
- Ομάδα 2.Περιέχει συστατικά που είναι πιο αποτελεσματικά έναντι gram-αρνητικών βακτηρίων, αλλά δεν είναι αρκετά αποτελεσματικά έναντι gram-θετικών παθογόνων μικροοργανισμώνΑυτή η ομάδα περιλαμβάνει το φάρμακο Cefuroxime axetil.
- Ομάδα 3.Τα φάρμακα έχουν πολύ καλή δραστικότητα στην gram-αρνητική περιοχή με χαμηλή αποτελεσματικότητα στην gram-θετική περιοχή. Για παράδειγμα, ουσίες σε αυτήν την ομάδα δεν δρουν ενάντια στους σταφυλόκοκκους. Ένα παράδειγμα είναι το φάρμακο Cefixime.
- Ομάδα 4.Τα φάρμακα έχουν καλύτερη αποτελεσματικότητα στο θετικό κατά γραμμάριο εύρος, για παράδειγμα, έναντι του Staphylococcus aureus και του μυκοπλάσματος. Ο αντιπρόσωπος είναι ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται Cefepim.
- Ομάδα 5.Νέες κεφαλοσπορίνες ευρέος φάσματος που είναι δραστικές έναντι τόσο των gram-αρνητικών όσο και των gram-θετικών παθογόνων, καθώς και του Staphylococcus aureus. Η πέμπτη ομάδα είναι ακόμη αμφιλεγόμενη και θεωρείται από ορισμένους εμπειρογνώμονες ως τέχνασμα μάρκετινγκ των φαρμακευτικών κατασκευαστών. Οι κεφαλοσπορίνες συνήθως δεν δρουν εντερόκοκκοι και λιστερία. Επίσης δεν είναι αποτελεσματικό ενάντια στα χλαμύδια.
Όταν χρησιμοποιείτε κεφαλοσπορίνες για βακτηριακή προστατίτιδα, θα πρέπει να δοθεί προσοχή στο φάσμα δραστηριότητας του φαρμάκου.
Ελλείψει θετικής ανταπόκρισης στη θεραπεία με κεφαλοσπορίνες, είναι απαραίτητο να συνταγογραφούνται εγκαίρως εναλλακτικά φάρμακα.
Αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη θεραπεία της προστατίτιδας
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με την κύρια θεραπεία.
Ο στόχος τους είναι να μειώσουν τη σοβαρότητα της φλεγμονώδους διαδικασίας, να βελτιώσουν την ευημερία του ασθενούς και να ομαλοποιήσουν το ουρογεννητικό σύστημα.
Επίσης, συνταγογραφούνται ΜΣΑΦ για προστατίτιδα, η οποία δεν προκλήθηκε από βακτηριακά παθογόνα.
Diclofenac (υπόθετα)
Η δικλοφενάκη είναι φάρμακο της ομάδας μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ).
Η δράση του φαρμάκου βασίζεται σε μη επιλεκτική αναστολή των κυκλοοξυγενασών (COX).
Παράγουν προσταγλανδίνες στο σώμα για να ανακουφίσουν τα συμπτώματα του πόνου.
Το Diclofenac χρησιμοποιείται επίσης ως ανακουφιστικό για την προστατίτιδα.
Η αρχική δόση του φαρμάκου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 150 mg ανά ημέρα.
Με μια ήπια πορεία φλεγμονής του προστατικού ιστού, συνταγογραφείται μια δόση 50-75 mg ανά ημέρα.
Η ποσότητα της πρόσληψης ναρκωτικών δεν πρέπει να υπερβαίνει τρεις φορές την ημέρα.
Για τη μείωση της σοβαρότητας του πόνου τη νύχτα, το Diclofenac συνταγογραφείται με τη μορφή υπόθετων.
Ιβουπροφαίνη
Ibuprofen - αντιφλεγμονώδη δισκία για προστατίτιδα, με βάση μια ένωση αρυλοπροπιονικών οξέων.
Κατά τη χρήση του φαρμάκου, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η ενίσχυση του αποτελέσματός του με την ταυτόχρονη χορήγηση αντιπηκτικών, κυκλοσπορινών και διουρητικών.
Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αύξηση των ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Μια εφάπαξ δόση σε ενήλικες είναι 200-800 mg, ανάλογα με τη σοβαρότητα του πόνου και τη φλεγμονώδη απόκριση.
Η μέγιστη δόση είναι 1200 mg / ημέρα, η οποία δεν πρέπει να ξεπεραστεί, ειδικά για αυτοθεραπεία.
Naproxen
Το Naproxen χορηγείται από το στόμα, η βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου είναι 95%.
Το εργαλείο μειώνει τη σοβαρότητα του πόνου, μειώνει την εκδήλωση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Ο χρόνος ημιζωής είναι 12-15 ώρες.
Παρουσία των ακόλουθων ασθενειών, η χρήση του Naproxen αντενδείκνυται:
- Στομαχικο Ελκος;
- Αλλεργία στα ΜΣΑΦ
- Σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία
- Σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία;
- Νόσος του Πάρκινσον;
Δημοφιλή φάρμακα για προστατίτιδα
Ο κατάλογος των χαπιών για προστατίτιδα είναι πολύ εκτενής, παρακάτω είναι τα πιο δημοφιλή φάρμακα.
Ταμσουλοσίνη
Τα δισκία ταμσουλοσίνης για προστατίτιδα είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη Γερμανία.
Το αποφασιστικό πλεονέκτημα της ταμσουλοσίνης είναι η απουσία επίδρασης στην αρτηριακή πίεση, το φάρμακο δεν επηρεάζει τη μείωση του.
Σύμφωνα με τις κριτικές πολλών ασθενών, η ταμσουλοσίνη είναι ένα αποτελεσματικό χάπι για προστατίτιδα.
Επιλύουν προβλήματα που σχετίζονται με την εκροή ούρων, χαλαρώνουν τους λείους μυς, εξαλείφουν τον ερεθισμό και τους σπασμούς των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης.
Εκχύλισμα προστάτη
Το φάρμακο έχει αντιφλεγμονώδη δράση.
Μειώστε την ανάπτυξη του προστατικού ιστού, έχουν αντιβακτηριακή δράση.
Το φάρμακο οδηγεί στη σταθεροποίηση της εκκριτικής λειτουργίας, μειώνει το οίδημα του προστατικού ιστού.
Μειώνει τη σοβαρότητα του πόνου και ομαλοποιεί επίσης την ούρηση.
Έχει επίσης βρεθεί ότι βελτιώνει την ποιότητα του σπέρματος.
Εκχύλισμα φρούτων
Το φάρμακο είναι ένας αντιφλεγμονώδης παράγοντας που μειώνει τη σοβαρότητα του οιδήματος.
Το εργαλείο έχει τη δραστηριότητα του αποκλεισμού της τεστοστερόνης.
Επομένως, δεν συνιστάται για χρήση χωρίς πρώτα να συμβουλευτείτε γιατρό.
Η θεραπευτική αποτελεσματικότητα σχετίζεται με τα συστατικά της, δηλαδή ένα φυτό από την οικογένεια Saw Palmetto.
Οι ασθενείς σημειώνουν τη θετική επίδραση της χρήσης του φαρμάκου.
Η ποιότητα της ούρησης βελτιώνεται και ο πόνος μειώνεται.
Δοξαζοσίνη
Η δοξαζοσίνη είναι το δραστικό συστατικό της άλφα αποκλειστικής ομάδας.
Χρησιμοποιείται πιο συχνά για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Η δεύτερη ένδειξη για τη χρήση του φαρμάκου είναι η παρουσία προστατίτιδας και καλοήθων αλλαγών στον προστάτη.
Συνιστάται θεραπεία για τη βελτίωση της εκροής ούρων.
Τα δισκία προστατίτιδας δοξαζοσίνης μπορούν να προκαλέσουν ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες:
- Πονοκέφαλος, μυϊκές κράμπες.
- Ζάλη, κόπωση
- Διαταραχές του γαστρεντερικού σωλήνα (ναυτία, διαταραχές των εντέρων).
- Υπόταση.
- Καρδιακές αρρυθμίες.
Η τακτική χρήση του φαρμάκου θα μειώσει τη σοβαρότητα της κλινικής εικόνας στην προστατίτιδα, θα μειώσει τη φλεγμονώδη απόκριση και θα βελτιώσει τη διαδικασία ούρησης.
Χάπια για προστατίτιδα: μια σημείωση για τον ασθενή
Οι αναλύσεις πριν και μετά τη θεραπεία με χάπια είναι ένα σημαντικό σημείο στη θεραπεία της προστατίτιδας.
Πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε μέσο, είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε εξέταση για να προσδιορίσετε τον τύπο της νόσου.
Οι αναλύσεις μετά τη θεραπεία σας επιτρέπουν να προσδιορίσετε την αποτελεσματικότητα της θεραπείας και, εάν είναι απαραίτητο, να συνταγογραφήσετε μια δεύτερη πορεία.
Κατά την αυτο συνταγογράφηση φαρμάκων για τον εαυτό σας, πρέπει να θυμάστε για τις παρενέργειες και τον μηχανισμό δράσης των δισκίων.
Η αυτοθεραπεία μπορεί να είναι επιβλαβής.
Τα χάπια για προστατίτιδα και για τη βελτίωση της δραστικότητας πρέπει να συνταγογραφούνται από ουρολόγο ή ανδρολόγο.
Μόνο μετά τη λήψη των απαραίτητων διαγνωστικών μέτρων.
Αυτό θα ελαχιστοποιήσει τις επιπλοκές της θεραπείας με χάπια.
Οι λόγοι για την αναποτελεσματικότητα της αυτοθεραπείας με χάπια είναι μια συχνή ερώτηση για τους ασθενείς.
Η απάντηση έγκειται στη βασική άγνοια των ασθενών και στην απροθυμία να ζητήσουν ειδική βοήθεια.
Η ανάγκη για διαβούλευση με γιατρό και σάρωση υπερήχων πριν από τη θεραπεία χαπιών σχετίζεται άμεσα με την επιτυχία της περαιτέρω θεραπείας.